میزان شیوع فصلی واروآ دستراکتور در زنبورعسل (آپیس ملیفرا) در زنبورستانهای استانهای شمالی ایران

با توجه به اهمیت زنبورعسل در اشاعه محصولات کشاورزی ، توجه ویژه جهت تشخیص ، کنترل و پیشگیری بیماری های مربوط به آن حائز اهمیت فراوان است . از طرف دیگر با توجه به تغییرات شرایط آب و هوایی در فصول مختلف جهان، الگوهای ابتلای زنبورها به بیماری های انگلی نیز همواره دستخوش تغییرات می شوند. لذا پایش زنبورهای عسل بطور مرتب بمنظور تعیین استراتژی ها و بکارگیری روش های متقن کنترل و پیشگیری و اعمال مدیریت صحیح در جهت حفظ این ذخایر بسیار ارزشمند، ضروری است . مطالعه حاضر با هدف بررسی آلودگی واروآ دستراکتور در سه استان شمالی ایران از تاریخ بهمن ۱۴۰۰ تا مرداد ۱۴۰۱ انجام پذیرفت . به این منظور ۱۲۰ زنبورستان انتخاب و ۵۲۳ نمونه از زنبورهای بالغ جمع آوری گردید. تشخیص آزمایشگاهی واروآ دستراکتور با استفاده از آب جوش و ماده دترجنت وبراساس دستورالعمل WOAH انجام شد.در نواحی دریای خزر از مجموع ۵۲۳ نمونه مورد بررسی ۱۳۱ مورد (۰۴/۲۵ %) از نظر حضور واروآ دستراکتور مثبت بودند. طبق نتایج به دست آمده بیشترین میزان آلودگی به واروآ در این منطقه مربوط به فصل زمستان، با ۷۳/۳۰ درصد آلودگی می باشد. در این منطقه بیشترین میزان آلودگی مربوط به استان گیلان با ۷۸/۳۴ % آلودگی بوده است . با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، بیشترین میزان آلودگی به واروآ دستراکتور مربوط به فصل زمستان و کمترین میزانآلودگی مربوط به فصول گرم سال می باشد. احتمالا علت این مسئله عدم حضور لاروهای سرپوشیده در طول زمستان میباشد که لذاتمامی جربها بر روی زنبورهای بالغ قابل جستجو میباشند

کلیدواژه ها:

واروآ دستراکتو ر ، زنبور عسل ، هیرکانی ، زاگر س