بررسی رابطه بین رضایت از روابط جنسی، نگرش نسبت به فعالیتهای جنسی و سلامت روان در زنان باردار

فعالیت جنسی با ارتباطات بین فردی، نگرشها، نیازها و واکنشهای زوجین در هم میآمیزد و با افزایش سن،وضعیت سلامتی و تجارب شخصی تغییر میکند. یکی از وضعیتهای خاص، دوران بارداری است. بعضی از محققین گزارش کردهاند در طی دوران حاملگی میزان فعالیتهای جنسی تغییر مییابد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی نگرش نسبت به فعالیتهای جنسی و ارتباط آن با رضایت از روابط جنسی و سلامت روان بانوان درطی دوران بارداریاست. در این تحقیق تعداد 119 نفر از بانوان باردار مراجعه کننده به زایشگاه شوشتری و شهید بهشتی شیراز سه پرسشنامه را تکمیل نمودند الف) زیرمقیاس رضایت جنسی از مقیاس رضایت زناشویی اینریچ ب) پرسشنامه سلامت روان گلدبرگGHQ)پرسشنامه محقق ساخته نگرش نسبت به فعالیتهای جنسی درطی دوران بارداری. هرسه پرسشنامه از روایی و پایایی مناسبی برخوردارند. دادهها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و این نتایج بدست آمد: 1- بین رضایت از روابط جنسی و نگرش نسبت به فعالیتهایجنسی همبستگی وجود دارد. 2- نگرش نسبت به فعالیتهای جنسی پیشبینی کننده رضایت از روابط جنسی دوران بارداری است. 3- عدم رضایت از روابط جنسی پیشبینی کننده افسردگی در دوران بارداری است. نتایج بدست آمدهنشان میدهد که نگرش نسبت به فعالیتهای جنسی یکی از عوامل مهم، رضایت از روابط جنسی است. بنابراین پیشنهاد میشود از طریق آموزش و مشاوره بایستی تغییرات مثبت در نگرش زنان نسبت به فعالیتهای جنسی در طی دوران بارداری ایجاد نمود و بدین ترتیب رضایت از روابط جنسی را افزایش و افسردگی را کاهش داد