تاثیر آفت کش بن سولفورون متیل بر بافت آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

به منظورافزایش بهره برداری از محصولات کشاورزی به طورگسترده ای از سموم آفت کش استفاده می شود که درنتیجه آن مقادیرقابل توجهی از این ترکیبات سمی به بومسامانه های آبی وارد می شود و در نهایت منجر به ایجاد آثار زیان باری برجمعیت گونه های آبزی می گردد . آفت کش بن سولفورون متیل یکی ازسموم پرکاربرد است . از این رو، تحقیق حاضر تاثیر سم بن سولفورون متیل را در بافت آبشش ماهی کپورمعمولی (Cyprinuscarpio)مورد بررسی قرار داده است . به این منظور ماهی ها در ۴ تیمار در معرض غلظت های ۰، ۱۶۲/۰، ۳۲۴/۰ و ۴۸۶/۰ گرم در لیتر بن سولفورون متیل به مدت ۲۱ روز قرار گرفتند. سپس بافت آبشش ماهی ها جداسازی شد و مورد بررسی قرار گرفت . نتایج حاصل از بررسی آسیب شناسی بافت آبشش نشان داد با افزایش غلظت بن سولفورون متیل شدت آسیب بافتی افزایش یافت ، به طوریکه بیشترین آسیب در تیمار ۴ که در معرض ۴۸۶/۰ گرم در لیتر بن سولفورون متیل قرار داشت ، به صورت پرخونی ، هیپرپلازی بافت پوششی آبشش ، آتروفی و اتصال تیغه های آبششی مشاهده گردید. بنابراین باتوجه به نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت مصرف بی رویه سم بن سولفورون متیل می تواند اثرات نامطلوبی بر عملکرد طبیعی بافت آبشش در ماهی کپور معمولی به همراه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سم شناسی ، بن سولفورون متیل ، بافت شناسی ، آبشش ، ماهی