مروری بر تلقیح مصنوعی ترنس سرویکال در سگ

تلقیح مصنوعی با منی (تازه، سرد شده، منجمد-ذوب شده) ابزاری است که با انجام آن طی دهه های گذشته امکان ارسال نمونه به نقاط دوردست و متعاقبا تبادل ژنتیکی بین مناطق جغرافیایی مختلف را فراهم آورده است . با توجه به نوع نمونه در دسترس، تکنیک های مختلفی جهت انجام تلقیح به کار می رود. نمونه منی منجمد-ذوب شده بایستی به صورت داخل رحمی تلقیح شود، زیرا نرخ آبستنی متعاقب تلقیح واژینال بسیار پایین می باشد. همچنین منی تازه و سرد شده (حداکثر ۴۸ ساعت پس از اخذ) می تواند به صورت واژینال یا داخل رحمی تلقیح شود که برای منی سرد شده تلقیح رحمی در اولویت قرار دارد. جهت انجام تلقیح ابتدا بایستی نمونه ی منی مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورت قابل قبول بودن مورد استفاده قرار گیرد. بعد از مقید سازی سگ ماده و در حالت ایستاده، سوند تلقیح با زاویه ی ۴۵ درجه وارد دستگاه تناسلی شده و پس از ورود به حالت افقی قرار گیرد. سوند رو به جلو حرکت کرده تا به ابتدای گردن رحم برسد. سوندهای تلقیح یا کاتترهای دارای کاف می تواند انقباضات واژن را تحریک نموده و در انتقال منی به رحم کمک کننده باشند. همچنین عبور سوند از گردن رحم اقدام نسبتا دشواری است که با تمرین و البته وجود دستگاههای پیشرفته ی مجهز به دوربین ، کار تلقیح را راحت تر می کند. حجم تلقیح بسته به نژاد متغییر می باشد، معمولا حدود یک میلی لیتر (به صورت داخل رحمی ) تا چندین میلی لیتر به صورت داخل واژینال مورد استفاده قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

تلقیح مصنوعی ، ترنس سرویکال ، اسپرم سرد شده ، سگ