بررسی بازده تولیدمثلی میش های بلوچی ، مغانی و افشاری با استفاده از روش تلقیح مصنوعی به همراه همزمان سازی فحلی

این آزمایش به منظور بررسی عملکرد تولیدمثلی میش های نژاد بلوچی ، نژاد مغانی و نژاد افشاری با استفاده از روش تلقیح مصنوعی به همراههمزمانسازی فحلی در قالب طرح کاملا" تصادفی با ۳ ۳۰ راسی انجام شد. تعداد ۹۰ راس میش با میانگین وزنی مشابه به ۳ گروه ۳۰ راسی شامل : گروه ۱- نژاد بلوچی ۲- نژاد مغانی گروه ۳- نژاد افشاری انتخاب شدند. همزمانسازی فحلی در فصل بهار و با سیدر انجام شد. سیدرها پس از ۱۴ روز خارج شدند. در هنگام خروج سیدرها به تمام میش ها به صورت عضلانی ۴۰۰ واحد بین المللی PMSG تزریق شد. میش ها بعد از سیدر برداری و تزریق هورمون PMSG به محض مشاهده علائم فحلی با استفاده از روش ترانس سرویکال با اسپرم تازه تلقیح مصنوعی شدند. با توجه به نتایج سونوگرافی تخمدان بیشترین نرخ تخمک ریزی مربوط به گروه نژاد افشاری (۱۰۰ درصد) بود. نتایج سونوگرافی تخمدان روز ۱۰ بعد از سیدر برداری ، نشان داد که تعداد جسم زرد در نژاد افشاری بیشتر از سایر نژادها بود و اختلاف معنی داری مشاهده شد (۰۵,۰ .(P< اثر نژادها بر تعداد فولیکول های گراف (بزرگتر از ۴ میلیمتر) در زمانهای فحلی و سیدر برداری معنی دار بود. همچنین تعداد فولیکولهای گراف از زمان سیدر برداری تا فحلی به صورت معنی داری در همه گروه ها افزایش یافت (۰۵,۰ .(P<

کلیدواژه ها:

فولیکول ، نرخ تخمک ریزی ، نژاد افشاری ، همزمانسازی فحلی .