ارزیابی و مدیریت کاهش خطر زیست محیطی و اکولوژیکی زباله های عفونی مراکز خدمات دامپزشکی ،یک رهیافت ضروری در ایمنی زیستی

مدیریت پسماندهای عفونی دامپزشکی به دلیل خطرات زیست محیطی بالقوه و خطرات بهداشت عمومی از اهمیت بالایی برخوردار است . عموماپسماندهای دامپزشکی اغلب با زباله های جامد شهری مخلوط و در محل های دفن پسماندهای شهری یا تاسیسات تصفیه نامناسب ، مثلا زباله سوزهایی با کنترل ناکافی دفع می شد. سازمانهای نظارتی محیط زیستی برای مدیریت بهتر پسماندهای عفونی دامپزشکی باید نظارت بیشتری کنند. بسیاری از کشورهای توسعه یافته دارای قوانین کاملی مربوط به پسماندهای دامپزشکی هستند، با این حال بطور کلی در ایران نظارت کمی دراین مورد وجود دارد. این عدم شفافیت ، دسته بندی پسماندهای عفونی را ناکارآمد کرده است و در نتیجه حجم پسماندهای عفونی ایمن نشده برای عوامل بیماری زا را افزایش می دهد. همچنین طبقه بندی غیر ضروری پسماندها بعنوان پسماندهای عفونی منجر به هزینه های دفع بالاتر و افزایش اثرات نامطلوب زیست محیطی می شود. این مقاله به بررسی مدیریت پسماندهای عفونی دامپزشکی ، از جمله منابع رایج ، قوانین حاکم و روشهای مدیریت و دفع می پردازد. این بررسی نتیجه گیری می کند که وضع و اجرای کامل قوانین ، نظارت نهادهای حاکمیتی ملی و محلی ، آموزش بهتر کارکنان مراقبت های بهداشتی و دسته بندی استاندارد پسماندهای عفونی راه کلیدی برای مدیریت کارآمد پسماندهای عفونی در مراکز خدمات دامپزشکی می باشد.

کلیدواژه ها:

ایمنی زیستی ، اکولوژیکی ، زیست محیطی ، زباله های دامپزشکی