بررسی اثر درمانی نانوکپسول پلیمری پرازیکوانتل در موشهای سوری آلوده شده به کیست هیداتید

اگرچه نانوداروها به عنوان دارو برای درمان کیست های هیداتید امیدوارکننده بودهاند، اما با چالش های متعددی از جمله سمیت کلیوی و اثرات نامطلوب بر محیط زیست مواجه هستند که باید مورد توجه قرار گیرد. در طی این مطالعه ،یک میکرو امولسیون بسیار ایمن از نظر اثربخشی برتر، توانایی غلبه بر مقاومت دارویی و کمترین میزان ممکن عوارض جانبی و عوارض مرتبط با درمان کیست هیداتید مورد آزمایش قرار گرفت .نانوکپسولهای پلیمری حاوی دارو با استفاده از میکرو امولسیون روغن در آب سنتز می شوند. فرمولاسیون از طریق روش PSA ، پتانسیل زتا وSEM مورد آزمایش قرار گرفت .۴۰ موش بالب سی ماده با ۱۵۰۰ پروتواسکولکس با زنده مانی ۹۰% بصورت صفاقی آلوده شدند. پس از گذشت ۷ ماه از آلودگی موشها بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه ۱ روزانه با نانوکپسولهای پلیمری پرازیکوانتل (Nano-PZQ)، گروه ۲ با پرازیکوانتل ((PZQ، گروه ۳ آلبندازول(ABZ)به عنوان گروه کنترل مثبت و گروه ۴ گروه کنترل منفی بدون تیمار فقط (PBS) دریافت کردند. بر اساس نتایج این مطالعه ، تعداد کل کیست ها، وزن کل کیست ها و کیست ها با حداکثر اندازه در گروه درمانی با نانوکپسول پلیمری پرازیکوانتل Nano-PZQ به طور قابل توجهی نسبت به کیست های دو گروه کنترل پرازیکوانتل وآلبندازول بطور معناداری کاهش یافته بودند. در نتیجه ، نانوکپسول پلیمری پرازیکوانتل Nano-PZQمی تواند جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی باشد. با استفاده صحیح از فناوری نانو، می توان پتانسیل تولید داروهای ایمن و موثر را داشت که پیامدهای امیدوارکننده ای دارد.

کلیدواژه ها:

نانودارو ، نانوکپسول پلیمری ، پرازیکوانتل ، کیست هیداتید