تعیین درصد عضله اسکلتی در فرآورده ناگت مرغ با استفاده از بافت شناسی و نرم افزار Image J

با توجه به افزایش مصرف فرآوردههای گوشتی در سالهای اخیر، روشهای بررسی کیفیت این محصولات نیز مورد توجه قرار گرفته است . هدفمطالعه حاضر، بررسی توان آزمون بافت شناسی و نرمفزار Image J در سنجش میزان عضلات اسکلتی در فرآورده ناگت مرغ بود. برای این کار تعداد ۱۰ نمونه فرآورده ناگت مرغ با میزان دقیق عضلات اسکلتی به کار رفته در تولید آن توسط شرکت پروتئین گستر سینا آماده و به آزمایشگاه بافت شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا منتقل شد. محصولات کدبندی شدند.سپس نمونه برداری براساس استانداردهای ملی ایران ۹۸۶۸ و ۶۱۰۳ انجام و جهت تثبیت به مدت ۲۴ الی ۴۸ ساعت در داخل محلول فرمالین ۱۰ درصد بافری قرار گرفتند. پس از تثبیت ، نمونه ها وارد مراحل پاساژ بافتی (آبگیری ، شفاف سازی با گزیلول و آغشتگی به پارافین ) شده و سپس بلوکهای پارافینی تهیه شدند. از بلوکهای حاصل برشهایی با ضخامت ۷-۵ میکرومتر تهیه و با استفاده از روش هماتوکسیلین -ائوزین رنگ آمیزی شدند. لامها پس از خشک شدن توسط دستگاه اسکنر لام ثبت و تصاویر حاصل به وسیله نرم افزار c)۵۳,۱ ImageJ/FIJI (V. مورد آنالیز تصویری قرار گرفت . با استفاده از نرم افزار های آماری ، نتایج حاصل با میزان درصد اعلامی توسط کارخانه مقایسه گردید. نتایج نشاندهنده عدم اختلاف معنی دار نتایج به دست آمده از آنالیز تصویری با میزان اعلامی توسط کارخانه سازنده فرآورده ناگت مرغ بود (۰۵,۰ .(p › از این رو می توان چنین نتیجه گیری کرد که استفاده از روش بافت شناسی و آنالیز تصویری با استفاده از نرم افزار Image J توان سنجش میزان عضلات اسکلتی در فرآورده ناگت مرغ را دارد.

کلیدواژه ها:

بافت شناسی ، ناگت مرغ ، Image J ، فرآورده گوشتی