کاربرد آپتاسنسورها به عنوان ابزار تشخیصی جدید در تشخیص سریع باکتری های زئونوز
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی فناوری های نوین دامپزشکی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 112
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MVTCONF02_009
تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1403
چکیده مقاله:
امروزه روشهایی که برای تشخیص بیماری های عفونی ناشی از باکتری های زئونوز (باکتری های مشترک انسان و دام) استفاده می شود متشکل ازروشهای کشت ، ایمنی شناسی و مولکولی است که ممکن است زمانبر، گران قیمت و وابسته به تجهیزات خاص و افراد متخصص باشند. بنابراین ابداع روشهای جدید می تواند نقش بسیار مهمی در کنترل آلودگی های باکتریایی و پیشگیری از خسارتهای ناشی از آنها در صنعت دامپروری کشور داشته باشد. امروزه استفاده از بیوسنسورهای بر پایه آپتامر (آپتاسنسورها) می تواند رویکردی امیدوارکننده برای شناسایی باکتری های بیماری زا در مدت زمان کوتاه باشد. آپتامرها، الیگونوکلئوتیدهای (DNA/RNA) تک رشته ای سنتز شده در شرایط آزمایشگاهی هستند که از طریق فرایند سلکس (انتخاب هدفمند لیگاند با غنی سازی نمایی ) به دست می آیند. این اولیگونوکلئوتیدها به دلیل ساختار سه بعدی خاص خود می توانند به طیف وسیعی از مولکولهای هدف با ویژگی گزینش پذیری بالا متصل شوند. استفاده از آپتامرها به عنوان بیورسپتور در ساختار بیوسنسورها نسبت به آنتی بادی ها برتری هایی دارند که از آن جمله می توان به پایداری طولانی مدت، تمایل و اختصاصیت بالا برای ساختار هدف، کم هزینه و سریع بودن فرایندهای ساخت آنها اشاره کرد. لذا با توجه به اهمیت تشخیص سریع بیماری های عفونی ناشی از باکتری های بیماری زا و همچنین ارائه روش تشخیصی قابل اجرا توسط افراد غیرمتخصص ، بیوسنسورهای طراحی شده بر پایه آپتامرها با ساختاری ساده و مقرون به صرفه می تواند به عنوان ابزار تشخیصی جدید بدون نیاز به دستگاههای پیشرفته برای تشخیص سریع باکتری های بیماری زای مهم در دام و انسان مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اعظم آهنگری
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
پژمان محمودی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
محمدعلی زلفی گل
گروه شیمی آلی، دانشکده شیمی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
عبدالمجید محمدزاده
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مجتبی صلوتی
مرکز تحقیقات نانوبیوتکنولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی زنجان، زنجان، ایران