آسیب شناسی قانون حمایت از معلولان مصوب ۱۳۹۷ نقدی بر اثربخشی قانون حمایت از حقوق معلولان در حوزه خدمات بهداشتی ، درمانی و توانبخشی و مسکن

بررسی میزان اثربخشی طرحها و برنامه های انجام شده قانون حمایت از حقوق معلولان درحوزه خدمات بهداشتی ، درمانی و توانبخشی و مسکن در یک بستر روششناسانه ، مدل منطقی را به منظور سنجش اثربخشی و در نهایت محاسبه ی شاخص اثربخشی در هریک از طرحها و برنامه های انجام شده، ارائه کرده ایم . در این زمینه ابتدا مهم ترین دیدگاههای موجود برای تعیین اثربخشی سازمان را بررسی کردیم بر این اساس اهدافی که عبارتند از: تدوین شاخص های کمی و کیفی میزان اثربخشی برنامه های انجام شده درقانون حمایت از حقوق معلولان درحوزه های (خدمات بهداشتی ، درمانی و توانبخشی و مسکن ) ؛ بعد سازگاری، بعد دستیابی به هدف، و نیز بعد تمامیت ، بعد تداوم، اثربخشی طرحها ی انجام شده درحوزه های ذکر شده را سنجش کردیم . این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است روش تحقیق ، پیمایشی است حجم نمونه شامل جامعه هدف معلولان، همسران و فرزندان ایشان به تعداد ۲۱۰ نفر می باشد. یافته های نشان داد؛ در میزان اثربخشی طرحها و برنامه های درحوزه های (خدمات بهداشتی ، درمانی و توانبخشی و مسکن ) تفاوت وجود دارد. و بین ویژگی جمعیت شناختی جامعه هدف طرحها و برنامه ها و میزان اثر بخش تلقی نمودن طرحها و برنامه های انجام شده قانون حمایت تفاوت وجود دارد به ارائه پیشنهادات عملی به منظور افزایش میزان اثربخشی طرحها و برنامه ها قانون حمایت از حقوق معلولان درحوزه های (خدمات بهداشتی ، درمانی و توانبخشی و مسکن ) پرداخته ایم .

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، اثربخشی ، قانون ، حمیت ، معلول ، سازگاری ، دستیابی به هدف ، تمامیت ، تداوم