بررسی نقش والدین در موفقیت کودکان
محل انتشار: دومین همایش بین المللی جامعه شناسی، علوم اجتماعی و آموزش و پرورش با رویکرد نگاهی به آینده
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 178
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SEDCONF02_1002
تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1403
چکیده مقاله:
واقعیت این است که والدین، به عنوان اولین معلمان و مربیان کودکان، نقش بسیار مهمی در رشد و توسعه آن ها دارند. به عبارتی، رابطه والدین و فرزندان می تواند بسیاری از اثرات آینده را بر زندگی آن ها داشته باشد. به گفته دکتر لورا مارکهام، یکی از معروف ترین روانشناسان کودکان، “ارتباط موثر و نزدیک با والدین به رشد و توسعه سالم کودکان کمک می کند”. او تاکید دارد که “والدینی که به دقت به نیازها و احساسات کودکان خود توجه می کنند و با آنها ارتباط برقرار می کنند، بهترین پیشرفت را در رشد فرزندانشان مشاهده خواهند کرد”. با توجه به نظرات دکتر لورا مارکهام، یکی از برجسته ترین روانشناسان کودکان، مشخص است که ارتباط موثر و سالم با والدین یکی از عوامل اساسی در رشد و توسعه کودکان است. او تاکید دارد که والدینی که می توانند به درستی با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند و به درستی احساسات و نیازهای آنها را درک کنند، موفق تر در تربیت و پرورش فرزندان خود عمل می کنند. این ارتباطات می تواند با مراقبت، توجه و مثبت اندیشی تقویت شود. به عنوان مثال، والدین می توانند با ابراز عشق و احترام به کودکان خود، احساس امنیت و آرامش را در آنها ایجاد کنند. همچنین، فراهم کردن فضایی باز و موثر برای بیان احساسات و نیازهای کودکان، می تواند ارتباطات خانوادگی را بهبود بخشیده و موجب شود که کودکان به راحتی احساسات و اندیشه های خود را با والدین درمیان بگذارند.از طرف دیگر، نقصان ارتباطات مناسب خانوادگی می تواند منجر به مشکلات روانی و اجتماعی در کودکان شود. به عنوان مثال، اگر والدین نتوانند به درستی به نیازها و احساسات فرزندان خود واکنش نشان دهند، ممکن است کودکان احساس تنهایی و عدم امنیت کنند که این موجب تاثیرات منفی بر رشد و توسعه آنها شود.بنابراین، برقراری ارتباطات سالم و موثر با فرزندان، یکی از اصول اساسی در تربیت و پرورش آنهاست که باید به آن توجه ویژه ای داشته شود.یکی از راههای برقراری ارتباطات سالم و موثر با فرزندان، ایجاد زمان های ویژه برای گفتگو و بازی با آنهاست. تصور کنید یک روز تعطیل، وقتی همه اعضای خانواده دور میز شام جمع می شوند، هر کس باید یک تجربه مثبت از روز خود را به اشتراک بگذارد. این کار نه تنها باعث تقویت روحیه مثبت اندیشی در کودکان می شود، بلکه فرصت مناسبی برای والدین فراهم می کند تا به علایق، نگرانی ها و احساسات فرزندانشان پی ببرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم قرا محمدی
فرهنگی آموزش و پرورش
زهره افروز
فرهنگی آموزش و پرورش