تاثیر سبکهای تربیتی والدین بر انجام اعمال عبادی فرزندان

یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی، خانواده است که تاثیری عمیق بر تربیت معنوی و دینی فرزندان دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی شیوه فرزندپروری والدین و تاثیر آن بر چگونگی انجام اعمال عبادی دانش آموزان دختر سوم راهنمایی شامل، دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی شهر تهران و است. پژوهش از نوع توصیفی تفسیری است که با استفاده از روش کمی و کیفی (امیخته) انجام شد. جامعه آماری پژوهش مادران آن ها است که در بخش کمی پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و در بخش کیفی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. حجم نمونه در بخش کمی پژوهش ۷۰ دانش آموز و در بخش کیفی ۱۸ دانش آموز (دختر) و مادران آنها بود که در مجموع ۳۶ نفر میشدند. در بخش کمی با ارائه پرسش نامه استاندارد شده با مریند به نوجوانان به شیوه فرزند پروری مقتدر سهل گیر و مستند که توسط والدین اعمال می شود تعیین شد. در بخش کیفی پژوهش مصاحبه عمیق انجام شد. یافته ها تجربه و تحلیل مقایسه و نتیجه گیری شد. نتایج نشان داد که تعداد نوجوانان دارای والدین سهل گیر بیشتر از والدین مقتدر و مستند بودند. هم چنین نوجوانان دارای والدین مقتدر از نظر انجام عبادات در وضعیت مطلوب تری نسبت به نوجوانان دارای والدین مستند و سهل گیر بودند. بدین معنا که رفتار و عملکرد درست والدین مقتدر توانسته الگوی خوبی برای فرزندان باشد. در میان اعمال عبادی تماسی نوجوانان در مرتبه نخست به روزه های ماه رمضان در مرتبه دوم خواندن نماز و در مرتبه سوم به قرائت قرآن توجه داشتند. ایشان در انجام اعمال عبادی به جز تاثیر خانواده بر تاثیر معلمین درس مطالعات دینی برنامه های مذهبی مدارس دوستان و اقوام و مطالعه کتاب نیز اشاره نمودند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، شیوه فرزند پروری ، تربیت دینی ، عبادت ، طلبه های ورودی جدید