مهارت خودنظم بخشی در دانش اموز و تاثیر آن در اموزش و پرورش

خودنظم بخشی به عنوان یک مهارت کلیدی در فرآیند یادگیری دانش آموزان به خصوص در دوران تحصیل، نقش مهمی در موفقیت تحصیلی و سلامت روانی آنها ایفا می کند. این مقاله به بررسی مفهوم خودنظم بخشی و تاثیرات آن بر عملکرد تحصیلی و روان شناختی دانش آموزان می پردازد. یافته ها نشان می دهند که خودنظم بخشی با افزایش نمرات تحصیلی و کاهش استرس و اضطراب در دانش آموزان ارتباط مستقیم دارد. همچنین، محیط های آموزشی حمایتی و آموزش مهارت های خودنظم بخشی از جمله برنامه ریزی، هدف گذاری و نظارت بر پیشرفت، می توانند به تقویت این مهارت در دانش آموزان کمک کنند. این تحقیق به تاکید بر اهمیت خودنظم بخشی و نیاز به توجه در نظام های آموزشی می پردازد تا بتوانیم نسل های آینده ای توانمند و با اعتماد به نفس پرورش دهیم.

کلیدواژه ها:

خودنظم بخشی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان