اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر خودپنداره در دانش آموزان دختر دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر خودپنداره در دانش آموزان دختر دوره ابتدایی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی (پایه تحصیلی چهارم، پنجم و ششم ابتدایی) آموزشگاه زنده یاد دنبلی بدل آباد شهر خوی در سال ۱۴۰۳ بود که از میان دانش آموزان علاقه مند به شرکت در پژوهش با دارا بودن شرایط ورود، ۳۰ نفر به روش نمونه گیری غیرتصادفی داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش برنامه آموزش هوش هیجانی را در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای، به صورت گروهی و هفته ای یک جلسه دریافت نمودند و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی را دریافت نکردند. ابزارگردآوری اطلاعات مقیاس خودپنداره کودکان پی یرز - هریس (۱۹۶۹ (بود. برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش هوش هیجانی بر خودپنداره در دانش آموزان دختر دوره ابتدایی با اندازه اثر ۸۷/۰ تاثیر مثبت و معنادار داشت (۰۵ .( /با توجه به یافته های پژوهش، می توان گفت که آموزش هوش هیجانی روشی اثربخش در بهبود خودپنداره در دانش آموزان دختر دوره ابتدایی بود. در نتیجه این روش قابلیت کاربرد در مراکز آموزشی و مدارس را دارد .

کلیدواژه ها:

آموزش هوش هیجانی ، خودپنداره ، دانش آموزان دوره ابتدایی