نقش آموزش های پرورشی در مدرسه و خانواده بر پیشگیری از آسیب های نوجوانی و جوانی در دانش آموزان

تربیت کار ظریف و دشواری است و گذرگاه های صعب و دشواری دارد و تنها کسانی می توانند از این گذرگاه عبور کنند که دارای علم و تجربه ی کافی باشند . تربیت ، باغبانی وجود انسان است و شکوفایی و رشد هماهنگ و متعالی شکوفه های زندگی ، در گرو وجود باغبانان دلسوز و تواناست .به قول حافظ شیرازی «هزار نکته باریک تر از مو در تربیت وجود دارد.» در مساله ی تربیت دانش آموزان دوره ی متوسطه می توان به عواملی چون خانواده ، آموزش و پرورش و جامعه اشاره نمود.مساله تربیت و نظارت اجتماعی ، هدایت و راهنمایی دیگران با اصول نیکو ( معرفت)و آگاهاندن و کنترل اعضای جامعه در برابر امور منهیه(منکر) از شروط نخستین برای داشتن یک جامعه سالم و مورد تایید است.مقصد ما در تربیت پرورش افرادی است که در حال آینده بتوانند برای رشد خود اقدامی کرده و برای جامعه بشری مفید باشند جسم و جانشان سالم و رفتار و عملکردشان انسانی باشد. پژوهشگران و محققین برتر در رشته علوم تربیتی در طول سالیان متوالی سعی بر این داشته اند که مطالعات گسترده ای بر روی پیشگیری از آسیب های اجتماعی و زیر مجموعه های پژوهشی آن داشته باشند . به طور قطع به یقین باید گفت که موضوع پیشگیری از آسیب های اجتماعی و پرداختن و وجوه مختلف و جنبه های گوناگون تحقیقاتی در این رابطه می تواند راهگشای دقیقی در رابطه با علم آموزان عرصه علوم تربیتی باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش های پرورشی ، مدرسه ، خانواده ، آسیب های اجتماعی ، آموزش و پرورش