نقش داستان سرایی در بهبود مهارت زبانی و خواندن در دانش آموزان

داستان سرایی یکی از روش های آموزشی موثر در تقویت مهارت های زبانی و خواندن کودکان به شمار می رود که در نظام های آموزشی مدرن نیز جایگاه ویژه ای یافته است. این روش به دلیل ایجاد محیطی خلاقانه و تعاملی، به بهبود توانایی های زبانی مانند گسترش دایره لغات، تقویت مهارت های شنیداری، و بهبود ساختار جملات کمک می کند. داستان سرایی علاوه بر تاثیرات مستقیم بر مهارت های زبانی، علاقه کودکان را به مطالعه افزایش داده و توانایی درک مطلب و تخیل آن ها را تقویت می کند.تحقیقات نشان می دهد که شنیدن داستان های متنوع و جذاب، کودکان را به دنیای زبان و خواندن علاقه مند کرده و انگیزه آن ها را برای یادگیری بیشتر می کند. این روش آموزشی به کودکان کمک می کند مفاهیم پیچیده را بهتر درک کنند و مهارت های اجتماعی مانند همدلی و همکاری را توسعه دهند. همچنین، استفاده از داستان گویی می تواند به تقویت ارتباط بین معلم و دانش آموز منجر شود و محیطی شاد و دلپذیر در کلاس درس ایجاد کند. با وجود مزایای متعدد، چالش هایی نظیر کمبود زمان در برنامه درسی، محدودیت منابع مناسب داستانی، و نیاز به آموزش معلمان در این زمینه وجود دارد. با این حال، فرصت های فراوانی از جمله ادغام داستان گویی با دروس دیگر، استفاده از فناوری های نوین، و طراحی برنامه های خلاقانه برای تقویت این مهارت ها فراهم است. این مقاله مروری بر تاثیر داستان گویی بر مهارت های زبانی و خواندن کودکان دوره ابتدایی، با هدف ارائه دیدگاهی جامع به معلمان و پژوهشگران، نگارش شده است. با توجه به شواهد موجود، پیشنهاد می شود داستان گویی به عنوان بخشی از راهبردهای آموزشی در مدارس به کار گرفته شود تا علاوه بر افزایش کیفیت یادگیری، مهارت های زبانی و ارتباطی کودکان بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

داستان سرایی ، مهارت زبانی ، مهارت خواندن ، آموزش خلاقانه ، دانش آموزان.