سبک های فرزند پروری بر شکل گیری مهارت های اجتماعی در کودکان

سبک های فرزندپروری یکی از عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری مهارت های اجتماعی در کودکان است. مهارت های اجتماعی شامل توانایی برقراری ارتباط موثر، همکاری با دیگران، حل تعارضات و احترام به قواعد اجتماعی می شود. سبک های فرزندپروری که به چهار دسته مقتدرانه، مستبدانه، سهل گیرانه و بی اعتنا تقسیم می شوند، هرکدام اثرات متفاوتی بر رشد این مهارت ها دارند. والدین مقتدر با ایجاد تعادل میان حمایت عاطفی و کنترل منطقی، فضای مناسبی برای تقویت مهارت های اجتماعی کودک فراهم می کنند. این کودکان معمولا اعتماد به نفس بالاتر، توانایی حل تعارض و مهارت های همدلی بهتری دارند. در مقابل، سبک های مستبدانه با سخت گیری های شدید و فقدان ارتباط عاطفی، باعث کاهش اعتماد به نفس و ایجاد رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان می شوند. سبک های سهل گیرانه و بی اعتنا نیز به ترتیب با عدم ایجاد محدودیت و بی توجهی به نیازهای کودک، می توانند منجر به رفتارهای خودمحورانه یا انزوای اجتماعی شوند.این مقاله مروری به بررسی نقش سبک های مختلف فرزندپروری در شکل گیری مهارت های اجتماعی پرداخته و نشان می دهد که سبک مقتدرانه به دلیل ایجاد تعادل میان اقتدار و صمیمیت، بهترین نتایج را در رشد مهارت های اجتماعی به همراه دارد. همچنین پیشنهاداتی برای والدین ارائه می شود که شامل تقویت ارتباط عاطفی و کلامی با کودکان، تشویق به مشارکت در فعالیت های گروهی و آموزش مهارت های حل مسئله است. در نهایت، مقاله بر اهمیت آموزش و آگاهی والدین از تاثیرات بلندمدت سبک های فرزندپروری بر رشد اجتماعی کودکان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، مهارت های اجتماعی ، کودکان ، فرزندپروری مقتدرانه ، ارتباط عاطفی ، رشد اجتماعی ، حل تعارض.