ارائه راهکاری برای مقابله با اضطراب جدایی در کودکان

اضطراب جدایی، یک مرحله طبیعی از رشد محسوب می شود که مدت زمان مشخصی در کودک بروز می کند و سپس از بین می رود. اگر این اضطراب طولانی مدت شود و در بزرگ سالی نیز ادامه پیدا کند، از آن به عنوان اختلال اضطراب جدایی نام می برند. این اختلال زمانی رخ می دهد که فرد در اثر جدا شدن از افرادی مانند همسر، مادر یا. . . دچار ترس و نگرانی بیش از حد شود؛ به حدی که در فعالیت های روزانه خود دچار مشکل شده و به عنوان مثال نتواند خانه را ترک کند و در محل کار یا تحصیل خود حاضر شود. این اختلال، در کودکان و نوجوانان شایع تر است اما در بزرگسالان نیز در زمان هایی مانند جدا شدن فرزندان و یا مرگ یکی از اعضای خانواده دیده می شود. ممکن است برای شما نیز این سوال مطرح شود که چرا برخی از کودکان دچار اضطراب جدایی می شوند و برخی خیر؟ آیا اساسا تفاوت های بیولوژیکی منجر به ایجاد چنین اضطرابی می شود و یا عوامل محیطی نیز در آن نقش دارند؟ هدف از انجام پژوهش حاضر کم کردن اضطراب و استرس در کودکان و بیان راه ها و ایده ها و روش های درمان در این خصوص اصل این مقاله با گردآوری و جمع آوری اطلاعات و داده ها با استفاده از روش کتابخانه ای و میدانی و مشاهده به تحریر درآمده است همواره باید تحقیقاتی و اموری در خصوص بهبود شرایط جسمانی علی الخصوص روحی کودک در جهت بهبود و کارکرد کودک انجام پذیرد هدف این مقاله کاهش آسیب های روحی و برطرف کردن و غلبه برمشکلات ترس و اضطراب در کودکان و راهکارهایی برای اختلال و اضطراب جدایی استنتایج نشان داده استفاده و اجرای این راهکارها مقدار قابل توجهی از ترس کودک می کاهد.

کلیدواژه ها:

اختلال اضطراب جدایی ، عوامل نگرانی ، روش های درمان ، کودکان