معیارها و شاخصهای موثر بر واگرایی نتایج نظام رتبه بندی ملی ایران و نظامهای رتبه بندی جهانی دانشگاه ها

هدف: هدف از پژوهش، شناسایی معیارها و شاخص های موثر بر واگرایی نتایج رتبه بندی ملی ایران و رتبه بندی های جهانی تایمز، شانگهای، یورپ و آی اس سی است. روش شناسی: پژوهش از نوع توصیفی علم سنجی است که با روش کتابخانه ای انجام شده است. نمونه ای هدفمند از دانشگاه های مشترک میان رتبه بندی ملی ایران و رتبه بندی های جهانی تایمز، شانگهای، یورپ و آی اس سی ۲۰۲۰ انتخاب و با تحلیل هم بستگی نیمهجزئی، هم بستگی میان نمرات کل دانشگاه ها در این دو گروه از نظام ها با کنترل معیارها و شاخص های آنها بررسی شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که معیار آموزش و شاخص هایی مانند اشتغال دانش آموختگان، انتشارات علمی و بودجه دانشگاه در رتبه بندی ملی ایران به واگرایی نتایج این نظام با رتبه بندی تایمز منجر شده اند. معیار اثرگذاری اقتصادی و شاخص اشتغال دانش آموختگان نیز به ترتیب به واگرایی نتایج رتبه بندی ملی ایران با رتبه بندی شانگهای و یورپ انجامیده اند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برخی معیارها و شاخص های نوآورانه رتبه بندی ملی ایران به واگرایی نتایج منجر شده اند؛ اما برخی معیارها و شاخص ها عملکردی مغایر با انتظار ایفا کرده اند. درمجموع، رویکرد به کاررفته در روش شناسی رتبه بندی ملی ایران، تفاوت هایی در نتایج رتبه بندی با نظام های جهانی را به همراه دارد. بااین حال، تفاوت ها را نمی توان لزوما به عنوان دستیابی به ارزیابی واقعی تر تفسیر کرد.

کلیدواژه ها:

نظام رتبه بندی دانشگاه ، رتبه بندی آی اس سی ، شانگهای ، تایمز ، یورپ