ضرورت کار آفرینی در دانشگاه ها

بعضی از صاحبنظران معتقدند معتقدند که ، فناوری پیشرفته ، محصول کارآفرینی است. هر مدیر کارآفرین می کوشد از پیشرفته ترین فن آوریهای ازپیش خلق شده درکار خود بهره جوید . اما حاصل فعالیت اونیز خود، به ابداع فناوری جدیدتری می انجامد. فناوری دارای سه بعد « دانش ، ابزار و روش» است . تحول درهر یکازاین ابعاد ، منجر به تحول در فناوری می شود . به عبارت دیگر ، تغییر هر بعد به طور طبیعی ، ابعاد دیگر را نیز متناسب با خود تغییر می دهد . فناوری همانند مثلثی است که ، دارای سه ضلع « دانش ، روش وابزار » است. تحول در هر یک از ساق های مثلث ، دوساق دیگر را نیز متحول میکند . هر اقدامی که یکی از ابعاد این مثلث را تحول بخشد ، کارآفرینی تلقی می شود. بنابراین کارآفرینی عبارت است از : « مهندسی مثلث دانش ، روش وابزار» .مدیران متعارف میکوشند در درون یک مثلث طرح شده فعالیت کنند ، اما کارآفرینان می کوشند ، ابعاد مثلت فناوری را تغییر دهند و این مثلث به ندرت قابل انقباض است، جز در مواردی که روش ها سیر انحطاطی داشته باشند و ضلع روش کوچک می شود ، بنابراین توانمندی فناوری ، دراین مثلث ، کاهش می یابد . رد تمامی موارد بعد ، دانش یا ابزار روبه گسترش است .بنابراین مساحت مثلث را افزایش می دهد ومساحت مثلث شاخص گسترش فناوری است. کارآفرین ، مدیری است که ، علاوه بر داشتن دانش و بینش و تچربه ، نوآور نیز هست، و این نوآوری خطرپذیری دارد . جهانی شدن بازار ها ، تشویق وپشتیبانی از کارآفرینی در کشورها را به عنوان امری ضروری ساخته است .ایجاد مرکز و جایگاهی برای کارآفرینان که منابع تولید ثروت اند به سود جامعه است.ایجاد این مراکز، انتقال فناوری از دانشگاه ها به بازار واستخدام دانشجویان ایده آفرین است.