شناسایی ریسک های استفاده از قراردادهای مشارکت عمومی- خصوصی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات

امروزه، با توجه به محدودیت بودجه دولتی در تامین مالی پروژه های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، استفاده از مشارکت عمومی خصوصی (PPP) می تواند بسیار راهگشا باشد. همچنین با توجه به صرف بودجه های کلان و زمان طولانی برای اجرای این پروژه ها، نیل به اهداف اصلی پروژه و حصول موفقیت در این پروژه ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در چند سال گذشته تحقیقات و برنامه های قابل توجهی در زمینه ی مشارکت های عمومی- خصوصی در حوزه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات صورت گرفته است. زیرا در بیشتر کشورها دلایل منطقی جهت به کارگیری دولت الکترونیک وجود دارد و همه سطوح دولت به نوسازی، فناوری های جدید، بهره وری بهتر و خدمات مناسب تر برای شهروندان و مشتریان نیاز دارند. با این حال، بسیاری از به روزرسانی ها و نوسازی های مورد نیاز نه تنها از لحاظ سرمایه ای سنگین و گران اند بلکه مدیریت آنها پیچیده و خارج از محدوده ی توانمندی های دولت و نیازمند مهارت های بیشتری است. با انجام دادن خدمات الکترونیکی یا خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات توسط بخش خصوصی از جانب دولت، یک راه حل بالقوه « برد- برد» می تواند تحقق یابد. جایی که بخش خصوصی یک سیستم را تامین مالی و آن را اداره کند، دولت می تواند اطمینان حاصل کند که وضعیت بهتری در دریافت موثر خدمات وجود دارد و مشتریان یا شهروندان خدمات باکیفیت تری دریافت می کنند و رابطه سودمندتری بین مشتری و بخش عمومی ایجاد می شود.

کلیدواژه ها:

ریسک ، تامین مالی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، مشارکت عمومی و خصوصی