تصویربرداری های نوین مبتنی بر الکترومغناطیس- آکوستیک در تشخیص سرطان

امروزه روش های تصویربرداری مختلفی با بهره گیری از امواج الکترومغناطیسی به طور گسترده جهت تشخیص انواع مختلف سرطان وجود دارد که می توان به تصویربرداری های ام آر آی، سی تی اسکن و غیره اشاره کرد. با این حال هریک از این روش های تصویربرداری مبتنی بر امواج الکترومغناطیسی، دارای محدودیت های اساسی هستند و نمی توانند تمامی الزامات تصویربرداری و تشخیص که شامل حساسیت بالا، عمق نفوذ زیاد، رزولوشن فضایی بالا، هزینه کم، آسیب ناچیز به بیمار و غیره است را به طور همزمان برآورده کنند. لذا تکنیک های مبتنی بر الکترومغناطیس-آکوستیک با هدف غلبه بر محدودیت های فوق پدیدار شده اند. با ترکیب مزایای هر دو روش که می تواند شامل کنتراست و specificity بالای روش مبتنی بر امواج الکترومغناطیسی و رزولوشن و عمق نفوذ بالای روش مبتنی بر امواج آکوستیکی باشد قادر خواهیم بود تا به یک تصویربرداری برتر دست پیدا کنیم. در روش مبتنی بر الکترومغناطیس-آکوستیک، بافت بیولوژیکی یا ماده کنتراست بیرونی توسط یک میدان الکترومغناطیسی پرقدرت تابش و گرم می شود. افزایش موضعی دما باعث انبساط ترموالاستیک گذرای بافتو گسیل امواج فراصوت می شود. این مقاله ، به معرفی چند روش مبتنی بر الکترومغناطیس-آکوستیک که می تواند در تشخیص سرطان مورد استفاده قرار گیرد خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

الکترومغناطیس-آکوستیک ، فوتوآکوستیک ، تصویربرداری با روش دوگانه ، تشخیص زودهنگام سرطان پستان ، تصویربرداری غیر یونیزه و غیرتهاجمی