تخمین ارزش در معرض ریسک شرطی با استفاده از مدل های GJR,COMPONENT-GARCH و نظریه ارزش فرین در بازار بورس اوراق بهادار تهران

هدف از اجرای این مقاله اندازه گیری ریسک بازار در بازار بورس تهران با اندازه گیری معیارهایی همچون ارزش در معرض خطر و ارزش در معرض خطر شرطی با استفاده از مدل های GJR-GARCH و COMPONENT-GARCH می باشد. چون ارزش در معرض خطر شرطی بیشتر با دم توزیع سروکار دارد از تئوری ارزش فرین برای محاسبه آن استفاده شده است. همچنین برای برآورد نوسان پذیری از مدل گارچ استفاده شده است. برآورد پارامتر ها با روش حداکثر درستنمایی انجام گشته است. نتایج نشان داد که در نظر گرفتن توزیع تی برای پسماند ها در روش فراتر از آستانه برای برآورد دم توزیع بهتر از توزیع نرمال عمل می کند. همچنین برای بک تست مدل ها از آزمون های پوشش شرطی غیر شرطی استقلال و آزمون مک نیل و فری استفاده گشته است. در آخر عملکرد مدل های مختلف استفاده شده با یکدیگر مقایسه گشته اند.

کلیدواژه ها:

ارزش در معرض ریسک شرطی ، COMPONENT-GARCH ، GJR-GARCH ، نظریه ارزش فرین ، بورس اوراق بهادار تهران.