پیامدهای آموزش خطی و غیرخطی در یادگیری مهارت های حرکتی و ورزشی: مطالعه مروری نظام مند

هدف این پژوهش مرور مطالعات انجام شده در ایران روی پیامدهای یادگیری مهارت های حرکتی و ورزشی براساس روش های آموزش خطی و غیرخطی بود. برای ترکیب کیفی ادبیات پژوهشی از روش مرور نظام مند براساس خط مشیء های نسخه ۲۰۲۰ بیانیه پریزما استفاده شد. جستجو با استفاده از ۲۶ عبارت از سه منبع اطلاعاتی (سامانه نشریات علمی ایران، پایگاه مجلات تخصصی نور و گوگل اسکولار) در بازه زمانی سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ میلادی انجام شد و در مجموع، ۲۰۸۶ رکورد در جستجوی اولیه حاصل شد. پس از بررسی عناوین، چکیده ها، حذف رکوردهای تکراری، بررسی متن کامل مقالات و بررسی معیارهای ورود و خروج، در نهایت ۲۶ مقاله واجد شرایط انتخاب گردید. در مجموع، ۸۸ درصد مطالعات مربوط به پنج سال اخیر بودند و ۱۰۰۸ نفر در آنها شرکت داشتند (۴۱ درصد پسر). بیشتر مطالعات در زمینه تربیت بدنی مدارس (۵۸ درصد) روی آموزش نه گونه مهارت حرکتی- ورزشی متمرکز داشته و پیامدهای جسمی- حرکتی و ورزشی (۸۰ درصد)، شناختی (۱۹ درصد) و عاطفی (۴۲ درصد) در آنها بررسی شده است. بجز چند مطالعه ناهمخوان، در بیشتر مطالعات، روش های آموزش غیرخطی از جمله رویکرد دانش آموز محور، مدل آموزش ورزش، یادگیری مشارکتی، رویکرد هدایت شده با محدودگرها و رویکردهای مبتنی بر بازی (مدل آموزش بازی برای فهمیدن، رویکرد بازی های تاکتیکی، حس بازی، تمرین بازی، آموزش بازی های موقعیتی) در ایجاد پیامدهای مثبت یادگیری اثربخشی تر از روش های آموزش خطی بودند. براساس یافته های مرور نظام مند حاضر، ملاحظات روش شناسی و مسیرهای آتی برای پژوهش روی روش های آموزش مهارت های حرکتی و ورزشی مورد بحث قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

روش آموزش ، پیامدهای یادگیری ، آموزشی سنتی ، آموزشی مبتنی بر مدل ، تربیت بدنی