مقایسه راهبردهای یادگیری خودتنظیم در نیمرخ های مختلف انگیزشی: تحلیل فرد محور

انگیزش یکی از عوامل موثر و مهم در بهبود عملکرد دانش آموزان است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر تعیین نیمرخ انگیزشی دانش آموزان با استفاده از تحلیل مبتنی بر شخص و مقایسه راهبردهای یادگیری خودنظم دهی با توجه به این نیمرخ ها است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- علی مقایسه ای است. تعداد ۱۸۶ نفر دانش آموز پسر مقطع متوسطه دوره اول شهر قم مقیاس جهت گیری اهداف پیشرفت الیوت و مک گرگور و راهبردهای یادگیری خودنظم دهی پینتریچ و دی گروت را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS از روش تحلیل خوشه ای و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. براساس نتایج حاصل از تحلیل خوشه ای، سه خوشه انگیزش برای دانش آموزان به دست آمد: ۳/۲۶ درصد در خوشه بی انگیزشی، ۹/۴۸ درصد در خوشه انگیزش چندگانه، ۳/۲۴ درصد در خوشه تبحرگرا- عملکردگرا قرار گرفتند. راهبردهای یادگیری خودنظم ده خوشه بی انگیزشی، کمتر از سایر خوشه ها بود (۰۰۱/۰P<). در نتیجه این یافته می تواند به مسئولین حوزه آموزش کمک کند تا با طراحی برنامه های مداخله ای تربیتی در ارتقاء و یا حفظ انگیزش دانش آموزان، در طول سال های تحصیلی اقدامات موثری را انجام دهند.

کلیدواژه ها:

راهبرد های یادگیری خودتنظیم ، نیمرخ انگیزشی ، تحلیل خوشه ای ، نی مرخ انگیزشی ، تح لیل خوشه ای