بررسی رابطه سکوت سازمانی با کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب شاهرود در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱

زمینه و هدف: این مطالعه به منظور شناسایی رابطه سکوت سازمانی با کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستان­ های منتخب، امام حسین(ع) و بهار شاهرود انجام شد.روش ها: پژوهش پیش ­رو از نظر هدف کاربردی بوده و از منظر روش گردآوری داده­ ها و ماهیت، پژوهشی توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه پرستاران با تعداد ۳۹۵ نفر در شهرستان شاهرود بود. نمونه آماری بر اساس فرمول برآورد نسبت جامعه و با احتساب ده درصد ریزش، ۲۴۵ نفر تعیین شد. روش نمونه ­گیری به صورت غیراحتمالی و در دسترس بود. ابزار گردآوری داده­ ها پرسشنامه بود و برای سنجش سکوت سازمانی از پرسشنامه استاندارد سکوت سازمانی واکولا و بورادوس و برای سنجش کیفیت زندگی کاری از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری بر پایه مدل والتون استفاده شد.یافته ها: نتایج کسب شده از این پژوهش نشان داد که بین سکوت نوع دوستانه، سکوت مطیع و سکوت تدافعی و کیفیت زندگی کاری پرستاران، رابطه منفی و معناداری وجود دارد. یعنی هرچه میزان سکوت (نوع دوستانه، مطیع و تدافعی) کاهش یابد، میزان کیفیت زندگی کاری پرستاران افزایش می­یابد و بالعکس. بین سکوت سازمانی، نوع دوستانه، تدافعی و مطیع و جنس، سن، وضعیت اشتغال، بخش بیمارستانی، سابقه کاری، تاهل، درآمد و مصرف دخانیات پرستاران، تفاوت معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، افزایش کیفیت زندگی کاری پرستاران با کاهش سکوت سازمانی همراه است. مدیران بیمارستان بهتر است شرایط مناسب برای بیان آزادانه ایده ­ها و نظرات پرستاران را فراهم کنند تا آن ­ها از ارائه پیشنهادها و انتقادهای خود واهمه و ترسی نداشته و سکوت سازمانی را بشکنند. شکستن سکوت سازمانی منجر به بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران می­ شود.

کلیدواژه ها:

پرستاران ، سکوت سازمانی ، کیفیت زندگی کاری ، بیمارستان