معماری و جرم

این مقاله به صورت توصیفی تحلیلی نگارش گردیده است، می توان در اینجا به دستاوردهای مقاله اشاره کرد که اعم است از ایجاد زمینه هم اندیشی بین جرم شناسان و طراحان شهری و بررسی امکان پیشگیری و کاهش جرائم و ناهنجاری ها با توجه به نظریه های علم حقوق و رویکردهای جرم شناسی در جهت کاهش آسیب های اجتماعی، هنوز عوامل زیادی هستند که سلامت انسان ها، خصوصا سلامت روانی آنان را تهدید می کنند. محیط کالبدی که توسط خود انسان ساخته شده است، میتواند یکی از همان عوامل تهدیدکننده برای انسان باشد. در حالی که تمرکز عمده تحقیقات دانشمندان در قرن معاصر بر روی سلامت جسمی بوده، سلامت روان نسبتا کمتر مورد عنایت قرار گرفته است. از آنجا که رابطه انسان و محیط دوسویه است هم کیفیت معماری محیط بر سلامت عمومی موثر است و هم کسانی که سلامت عمومی بهتری دارند، از کیفیت معماری محیط رضایت بیشتری را ابراز می کنند. اگرچه در سالهای اخیر پیشرفت های ارزشمندی در زمینه مهندسی در کشورمان انجام شده با این وجود لازم است بر جنبه هایی نیز در مهندسی تاکید و بازنگری کنیم. از آن جمله مبحث رعایت موازینی از طراحی و مشکلات فراوانی را در شهرها در پی داشته، به طوری که امروزه، امنیت و آسایش شهروندان را تهدید می کند. معمولا اعمال مجرمانه در قسمت هایی از شهر بیشتر اتفاق می افتد. چون مجرمین در انتخاب مکان بسیار سنجیده عمل می کنند و اماکنی را جهت اعمال مجرمانه خود بر می گزینند که ارتکاب جرم در آن با خطر کمتر و سرعت بیشتر امکان پذیر باشد. و ممکن است مواردی از این نقاط ناشی از برنامه ریزی یا طراحی شهری نسنجیده باشد. پس برنامه ریزان شهری می تواند توجه ویژه ای به موضوع داشته باشند. CPTED (پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی) از تکنیک هایی است که می تواند در این راستا به برنامه ریزان کمک نماید.

کلیدواژه ها:

جرائم شهری ، طراحی محیطی ، جرم شناسی ، امنیت