معماری، شهرسازی و کاهش جرائم

این مقاله بصورت توصیفی، تحلیلی و با تاکید بر ضرورت همکاری میان رشته ای بین جرمشناسان و طراحان شهری می باشد. امنیتدر محل زیست انسان ها از طریق عوامل مختلفی قابل تامین است که یکی از آنها طراحی مناسب و سازگار با اصول و ضوابط ایمنی و پیشگیرانهاست. طبعا در صورت عدم رعایت اصول پیشگیرانه در برنامه ریزی و طراحی شهری با بروز حجم زیادی از جرایم روبرو خواهیم بود. از آنجا کهجرم و پدیده شهر نشینی با یکدیگر ملازمه دارند، در پاره ای از کشورها مدیریت پیشگیری از جرم به وزارت مسکن و شهرسازی و شهرداریهامحول شده است. از این رو یکی از مسائل مربوط به توسعه شهر ها معماری پیشگیرانه محسوب می شود. بنابراین با توجه به اینکه وزارت مسکنمتولی پیشگیری از جرم است، می توان در ایجاد شهرک ها و شهرهای جدید و توسعه شهرهای موجوداز یافته های جرم شناسی پیشگیرانه استفادهکند. توجه به این مطلب ضروری است که معماری پیشگیرنده از جرم می بایست با سایر ملاحظات معمول در شهر سازی و ساخت اماکن مسکونیاز قبیل زیبا سازی، صرفه جویی اقتصادی، رعایت حقوق و آزادی فردی خلوت و حریم خصوصی فرد همخوانی و مطابقت داشته باشد. اصولطراحی محیطی با رویکرد پیشگیرانه می تواند به گونه ای آسان، ارزان و کارآمد درهنگام ساخت یا تعمیر مجموعه های مسکونی اعمال گردد. اینپژوهش به دنبال شناخت اصول صحیح طراحی بدون جرم می باشد.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ، طراحی محیطی ، جرم ، جرم شناسی ، پیشگیری از جرم