تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر اجرای مهارت، خودکارآمدی و اعتماد به نفس ورزشکاران زن رشته های کاراته و والیبال

هدف اصلی از پژوهش حاضر تعیین تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر اجرای مهارت، خودکارآمدی و اعتماد به نفس ورزشکاران زن رشته های کاراته و والیبال بود. روش انجام این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، روش شبه آزمایشی یا شبه تجربی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر تمامی والیبالیست ها و کاتارو های مبتدی شهر تهران بود. که از بین این افراد با توجه به در نظر گرفتن نوع مطالعه که شبه آزمایشی و شامل ۶ گروه تمرینی و کنترل بود تعداد ۱۲۰ ورزشکار مبتدی والیبال و کاراته به صورت تصادفی انتخاب گردید. روش نمونه گیری مطالعه حاضر تصادفی بود. پس از انتخاب آزمودنی ها، کاتاروها به اجرای یک فورم کاتا پرداخته و نمرات آنها توسط سه داور بین المللی ثبت شد، همچنین والیبالیست ها در آزمون سرویس والیبال ایفرد شرکت کردند. سپس پرسشنامه های اعتماد به نفس و خودکارآمدی را تکمیل نمودند. داده های بدست آمده از پژوهش با روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر اجرا، اعتماد به نفس، خودکارآمدی کاتاکاها و والیبالیست ها تاثیر دارد. بین اثربخشی خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر اجرا، اعتماد به نفس و خودکارآمدی کاتاها و والیبالیست ها تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودگفتاری ، عمکرد و مهارت های روانی ، کاراته ، والیبال