تعقیب عوامل استراتژیک و تخریبی جنایات جنگی بر بحران ناپایداری کشورها

جامعه بین الملل در خصوص تعقیب جنایات بین الملل و اتخاذ تمهیدات مناسب در ارتباط با مرتکبین آن ها و همچنین برای خاتمه بخشیدن به این بی کیفری ، دادگاه های کیفری بین المللی و در نهایت دیوان بین المللی کیفری را ایجاد کرد اما در عین حال در مقدمه اساسنامه این دیوان، مبارزه با جنایات بین المللی را که بدون کیفری ماندن آنها تهدید علیه صلح و امنیت جهان به شمار می رود، وظیفه همه دولت ها می داند . دیوان وظیفه اصلی مداخله برای محاکمه و مجازات جنایتکاران بین المللی را به دولت ها واگذار می نماید و در همان حال ابزاری را پیش بینی می کند که به لطف آن ها با کاهلی و عدم تمایل دولت ها برخورد شده و مانع از این گردید که افراد مسئول نقض های فاحش حقوق بین الملل از چنگال عدالت بگریزند. اجرای اساسنامه دیوان از سوی دول عضو، آن ها را قادر می سازد نقش غالبی را که در روند تعقیب و محاکمه جنایات بین المللی برعهده دارند به خوبی ایفا کنند؛ بدین ترتیب برخی دولت ها پس از تصویب اساسنامه دیوان بین المللی کیفری ، بنابر اصل صلاحیت تکمیلی دیوان (ماده ۱ و ۱۷ اساسنامه ) در جهت اعمال صلاحیت دادگاه های ملی خود بر جرائم نامبرده در اساسنامه ، اقدام به جرم انگاری آن جرائم در قوانین داخلی خود کردند.

کلیدواژه ها:

جرائم بین الملل ، تعقیب ، کیفر ، صلح ، دولت ها