برسی مجتمع های مسکونی با رویکرد پایداری اجتماعی و تاثیرات اجتماعی (نمونه موردی مجتمع مسکونی سعیدیه همدان)

وقتی از رویکرد پایداری اجتماعی درطراحی مجتمع مسکونی صحبت می کنیم ،هدف طراحی مجتمع های زیستی می باشد که ضمن پاسخگویی به نیازهای متنوع ساکنان، در فراهم نمودن زندگی با کیفیت بالا توام با آسایش و آرامش مشترک می باشند که در یک مکان خاص زندگی می کنند.که می بایست قادر باشند به سطح بالائی از سلامت ، رفاه و امنیت و...دست یابند.بگونه ای همزمان با آن ارتباطات و مناسبات اجتماعی ساکنان افزایش یابد.از آنجایی که محیط مسکونی فضای اجتماعی است می توان این ادعا را مورد تعامل هویت ساکنان و محیط مسکونی داشت که انسان طبق هویت متصور خود محیط مسکونی را با عناصر معنایی شکل می دهد، تا در یک کنش متقابل نمادین از طریق محیط ساخته شده، خود را با دیگران در تعامل قرار دهد و با توجه به ارزیابی دیگران از محیط مسکونی او، هویت خود را ارزیابی ، تثبیت و ارتقاء دهد. اصول پایداری مجتمعهای مسکونی از بعد اجتماعی شامل عدالت و زیباشناسی و راحتی و آسایش و امنیت و رشد کودکان و هویت اجتماعی و سایر مسایل مشابه قرار میگیرد.پژوهش حاضر با هدف شناسایی شاخصهای اجتماعی مسکن پایدار به شناسایی و ارزیابی این شاخصها در مجتمع مسکونی سعیدیه همدان پرداخته است .روش تحقیق : ابتدا با استفاده از ۲۰ مصاحبه باز با ساکنان مجتمع و روش داده بنیاد شاخص ها(مشارکت ، هویت ، امنیت و رضایت و مطلوبیت محیطی ) و زیرشاخص های اجتماعی مسکن پایدار معرفی و سپس با استفاده از ۶۷ پرسشنامه بسته زیرشاخصهای اجتماعی مسکن پایدار ازنظر ساکنان مجتمع ارزیابی شد.