پیش بینی اضطراب بر اساس طرحواره های سازش نایافته اولیه و راهبردهای مقابله با تنیدگی در دانش آموزان دختر

هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب بر اساس طرحواره های سازش نایافته اولیه و راهبردهای مقابله با تنیدگی در دانش آموزان دختر بود. روش اجرای مطالعه، توصیفی – همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس شهر تهران بود. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، ۳۵۰ نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از مقیاس اضطراب نوجوانان رینولدز و ریچموند (۱۹۷۸)، پرسشنامه طرحواره های سازش نایافته اولیه برای نوجوانان ریجکبوئر و بو (۲۰۰۱) و پرسشنامه راهبردهای مقابله با تنیدگی اندلر و پارکر (۱۹۹۰) انجام شد. داده ها با برنامه نرم افزاری SPSS.v۲۱ و آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اضطراب نوجوانان بر اساس طرحواره های سازش نایافته اولیه و راهبردهای مقابله با تنیدگی قابل پیش بینی است. نتایج این مطالعه اهمیت شناسایی و اصلاح طرحواره های سازش نایافته اولیه و آموزش راهبردهای مقابله ای کارآمد را در پیشگیری و درمان اضطراب در نوجوانان نشان می دهد. بنابراین، مداخلات روان شناختی که به این موارد توجه داشته باشند، می توانند اثربخشی بیشتری در کاهش اضطراب نوجوانان داشته باشند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های سازش نایافته ، مقابله با تنیدگی ، اضطراب ، نوجوانان