رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و انسجام خانواده با جهت گیری مذهبی (درونی- بیرونی) دانشجویان دانشگاه آزاد دزفول

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و انسجام خانواده با جهت گیری مذهبی (درونی- بیرونی) دانشجویان دانشگاه آزاد دزفول بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و نمونه آماری به حجم ۳۲۷ نفر از بین دانشجویان دانشگاه آزاد دزفول به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه جهت گیری مذهبی(آلپورت و راس، ۱۹۶۷)، پرسشنامه انسجام خانوادگی(السون، ۱۹۹۹) و پرسشنامه تجدیدنظر شده الگوی ارتباطی خانواده(ریچی و فیتزپاتریک، ۱۹۹۰) استفاده شد که از اعتبار و پایائی مطلوبی برخوردارند. تحلیل داده ها به روش آمار توصیفی، همبستگی رگرسیون و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. اینکه بین الگوهای ارتباطی خانواده(الگوی گفت و شنود و الگوی هم نوایی) و انسجام خانواده با جهت گیری مذهبی(درونی و بیرونی) دانشجویان رابطه ساده و چندگانه وجود دارد، فرضیه پژوهش بود. یافته-ها نشان داد، که متغیر انسجام خانوادگی، الگوی ارتباطی گفت و شنود و الگوی هم نوایی توان پیش بینی کنندگی جهت گیری مذهبی بیرونی را به طور مثبت و معنادار دارند. الگوی ارتباطی گفت و شنود پیش بینی کننده معناداری برای جهت گیری مذهبی درونی نمی باشد (۰/۰۱جهت گیری مذهبی درونی بودند. بنابراین، میزان جهت گیری مذهبی دانشجویان تا حدود زیادی متاثر از الگوهای ارتباطی خانواده و انسجام خانواده می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی ، خانواده ، جهت گیری مذهبی ، دانشجویان