اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر رضایت زناشویی، تحریف های شناختی بین فردی و جهت گیری هیجانی به رابطه جنسی در زنان متاهل دارای دلزدگی زناشویی

این پژوهش با هدف بررسی میزان تاثیر زوج درمانی شناختی رفتاری بر رضایت زناشویی، تحریف های شناختی بین فردی و جهت گیری هیجانی به رابطه جنسی در زنان متاهل دارای دلزدگی زناشویی انجام شد. روش پژوهش حاضر، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. تعداد ۳۰ نفر از زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز خانواده درمانیبه روش نمونه گیری در دسترس به دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش، مداخله زوج درمانی شناختی رفتاری را دریافت نمود و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پاینز،۱۹۹۶)، رضایت زناشویی(اینریچ،۱۹۸۹)، تحریف های شناختی بین فردی(همام سی،۲۰۰۴) و جهت گیری هیجانی به رابطه جنسی(علی آبادیان و حسن زاده(۱۳۹۶) بود. داده ها به روش تحلیل کوواریانس تک و چند متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شدند. نتایج نشان داد تفاوت معناداری میان دو گروه آزمایش و کنترل در رضایت زناشویی، تحریف های شناختی بین فردی و جهت گیری هیجانی به رابطه جنسی وجود دارد. زوج درمانی شناختی رفتاری بر بهبود رضایت زناشویی، تحریف های شناختی بین فردی و جهت گیری هیجانی به رابطه جنسی در زنان متاهل دارای دلزدگی زناشویی موثر است (۰/۰۵>p). بنابراین پیشنهاد می شود روانشناسان و درمانگران از این روش جهت بهبود روابط زناشویی استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

دلزدگی زناشویی ، رضایت زناشویی ، تحریف های شناختی بین فردی ، جهت گیری هیجانی به رابطه جنسی ، زوج درمانی شناختی رفتاری