نقش تعامل دو سویه خانواده و مدرسه در ارتباط با عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف این پژوهش، واکاوی نقش تعامل دو سویه خانواده و مدرسه در ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. روش پژوهش، کیفی و برای این منظور از داده های کتابخانه-ای استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین ساختار سازمانی خانواده و مدرسه، همبستگی معناداری وجود دارد. خانواده هایی که از نظر اقتصادی-اجتماعی در سطح بالاتری قرار دارند، از ساختار حمایتی قوی تر و امکانات آموزشی غنی تری برخوردار بوده و این امر به طور مستقیم بر عملکرد تحصیلی بهتر دانش آموزان آنها اثرگذار است. در مقابل، دانش آموزان خانواده های محروم تر، با کمبود امکانات آموزشی و حمایتی مواجه بوده و این موضوع می تواند زمینه ساز افت تحصیلی و عدم پیشرفت در آنها شود. علاوه بر این، پژوهش حاضر نشان می دهد که تعامل سازنده بین خانواده و مدرسه نقشی کلیدی در ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. خانواده هایی که با مدرسه در ارتباط مستمر بوده و از روند تحصیلی فرزندان خود آگاه هستند، می توانند در انجام تکالیف و حل چالش های درسی به آنها یاری برسانند. در همین راستا، مدارس نیز می توانند با برگزاری برنامه های آموزشی برای والدین، راهکارهای حمایت از فرزندان در امر تحصیل را به آنها ارائه دهند. در نهایت، یافته های این پژوهش ضرورت توجه ویژه به تعامل بین خانواده و مدرسه را در جهت ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان آشکار می سازد. مدارس و خانواده ها می توانند با همکاری یکدیگر، زمینه های لازم را برای موفقیت تحصیلی تمامی دانش آموزان، فارغ از پیشینه اقتصادی-اجتماعی آنها، فراهم نمایند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، مدرسه ، پایگاه اقتصادی ، عملکرد تحصیلی ، سرمایه اجتماعی