استفاده از الگوریتم وال جهت توازن تخصیص IP در شبکه های گرید

تا امروز توازن بار از چالش های اصلی شبکه های گرید بوده است و امروزه با اتمام IP های ورژن ۴ ، تامین IP هم به یکی دیگر از معضلات شبکههای بزرگ تبدیل شده است. گرچه ایده استفاده از IP ورژن ۶ که اواسط دهه ۱۹۹۰ مطرح شد تعداد IP به مراتب بیشتری ایجاد می کند، امازیرساخت شبکه اینترنت درتوسعه آن عقب مانده است و همچنان شرکتهای ارایه دهنده اینترنت برای تهیه IPV۴ مجبور به پرداخت هزینه هایهنگفت می شوند و گاهی تا سالها در صف انتظار باقی می مانند. این مقاله با نگاهی به هر دو مقوله سعی در استفاده از قابلیت های توازن بار برایتامین IP و بهتر است بگوییم استفاده بهینه از IP در شبکه های گرید را داشته است. پیشنهاد این مقاله اجرای الگوریتم وال بر روی یک سرورمرکزی است که با دریافت اطلاعات هر کدام از NAS های شبکه بهترین نقطه اتصال برای هر کاربر اینترنت را تشخیص می دهد و ارتباطکاربر را به همان نقطه هدایت می کند و بدین ترتیب از هدر رفتن IP و انباشتگی آن در یک نقطه و کمبود آن در نقطه ای دیگر را مرتفع میکند. در این مقاله با مقایسه ۳ سناریو با حجم کاری مختلف، الگوریتم های تصادفی، ژنتیک، گرگ خاکستری، ازدحام ذرات و وال از نظر سرعتتخصیص IP به هر کاربر مورد بررسی قرار گرفته است که نشان می دهد الگوریتم وال با بزرگتر شدن شبکه و افزایش تعداد درخواست ها زمانسریع تری در پاسخگویی به درخواست ها را داشته است و گزینه مناسبی برای انتخاب الگوریتم توازن بار در شبکه های بزرگ است.

کلیدواژه ها:

توازن بار ، محاسبات ابری ، الگوریتم های الهام از طبیعت ، الگوریتم های ابتکاری ، الگوریتم وال ، IP