مقایسه راندمان حذف چهار آنتی بیوتیک پر مصرف از دسته بتالاکتام ها در دو سیستمتصفیه فاضلاب شهری اصفهان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 44

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EMSWS01_026

تاریخ نمایه سازی: 4 آذر 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: در دهه های اخیر، حضور آلاینده های نوظهور و بویژه آنتی بیوتیک ها در منابع آب سطحی و زیرزمینی مورد توجه قرار گرفته است. وجود این ریز آلاینده ها، حتی در غلظت های پایین، تاثیرات قابل توجهی بر محیط زیست و سلامت انسان داشته و باید حتی الامکان از ورود آن ها به خاک و خصوصا آب های پذیرنده جلوگیری کرد. از آنجایی که پساب تصفیه خانه های فاضلاب شهری یکی از مهم ترین منابع تخلیه آنتی بیوتیک ها به محیط هستند، هدف اصلی این مطالعه بررسی کارآیی تصفیه خانه های فاضلاب شهری در حذف آنتی بیوتیک ها می باشد. روش بررسی: در مطالعه حاضر تصفیه خانه ی فاضلاب شرق اصفهان با سیستم برکه های تثبیت تلفیقی و تصفیه خانه ی فاضلاب جنوب اصفهان با سیستم لجن فعال متعارف، و چهار آنتی بیوتیک آمپی سیلین، آموکسی سیلین، پنی سیلین، و سفالکسین که همگی در گروه بتالاکتام ها قرار دارند، انتخاب گردید و راندمان حذف آنتی بیوتیک ها در هر دو تصفیه خانه بررسی شد. نمونه ها از فاضلاب ورودی و پساب خروجی هر دو تصفیه خانه در ۱۳ نوبت جمع آوری گردید و بلافاصله پس از انتقال به آزمایشگاه آنالیز شد. مقادیر آنتی بیوتیک ها به کمک دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا تعیین شد. یافته ها: در تصفیه خانه ی فاضلاب شرق اصفهان میانگین راندمان حذف آنتی بیوتیک های هدف به ترتیب برای آمپی سیلین ،آموکسی سیلین، پنی سیلین، و سفالکسین ۱۹/۸۴ ۸۶/۲۲%± ،±۳۱/۳۸ ۳۴/۳۵%، ۱۹/۴۲ ۸۹/۸%± و ۲۳/۸۱ ± ۷۸/۷۵% بدست آمد. در تصفیه خانه ی فاضلاب جنوب اصفهان میانگین راندمان حذف آنتی بیوتیک ها برای آمپی سیلین ۲۴/۸۸ ۶۶/۸۵%± ،آموکسی سیلین ۳۳/۲۹ ۵۴/۸۲%± ،پنی سیلین ۲۱/۸۵ ٪۸۲/۷۶±، و سفالکسین ۲۱/۷۶ ۸۷/۶۵٪± بدست آمد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تصفیه خانه های فاضلاب شهر اصفهان قادر به حذف کامل آنتی بیوتیک ها نیستند. از نظر آماری، غلظت آنتی بیوتیک ها در هر دو تصفیه خانه فاضلاب متفاوت بوده و ارتباط معناداری بین راندمان حذف آنتی بیوتیک ها با سایر پارامترهای اصلی فاضلاب مشاهده نگردید.

نویسندگان

مهری سمندری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

حسین موحدیان عطار

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانمرکز تحقیقات محیط زیست، پژوهشکده پیشگیری اولیه از بیماریهای غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ،اصفهان، ایران

کریم ابراهیم پور

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانمرکز تحقیقات محیط زیست، پژوهشکده پیشگیری اولیه از بیماریهای غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

فرزانه محمدی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانمرکز تحقیقات محیط زیست، پژوهشکده پیشگیری اولیه از بیماریهای غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران