بررسی مکان یابی خطا مبتنی بر طیف در نرم افزار

مکان یابی خطا مبتنی بر طیف، روشی است که به طور گسترده در اشکال زدایی نرم افزار برای شناسایی مکان خطاها در یک برنامه با تجزیه و تحلیل الگوهای اجرای آن استفاده می شود. ایده ی اصلی مکان یابی خطای طیف محور، اجرای اجزای برنامه مانند عبارات و یا توابع را با نتایج موارد آزمونی که به عنوان موفق یا ناموفق طبقه بندی می شوند، مرتبط کند. در این روش، با بررسی اینکه کدام مولفه ها در موارد آزمون شکست خورده بیشتر اجرا می شوند نسبت به موارد موفق، یک امتیاز مشکوک به هر مولفه اختصاص می دهد. هر چه امتیاز بالاتر باشد، احتمال اینکه جزء عامل اصلی شکست باشد بیشتر است. این روش، تلاش مورد نیاز جهت بررسی به صورت دستی کد منبع، برای تعیین محل خطا را کاهش می دهد. علیرغم اثربخشی مکان یابی خطای طیف محور، این روش بدون محدودیت نیست. این روش ممکن است درموارد خطاهای پیچیده، با پوشش آزمایشی ناکافی صادق نباشد. علاوه بر این، ممکن است نتایج مثبت کاذب ایجاد کند، که در آن اجزای غیر معیوب امتیازهای مشکوک بالایی دارند. با این وجود، یک رویکرد ارزشمند در اشکال زدایی خودکار باقی می ماند که تعادلی بین دقت و کارایی محاسباتی در مکان یابی نقص های نرم افزار ارائه می دهد. در این مقاله مرور بر سنجه های طیف محور ،مزایا ،چالش ها و راهکارهای ارائه شده برای این رویکرد اشکال زدایی نرم افزار، خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

مکان یابی خطا ، موارد آزمون ، اشکال زدایی نرم افزار ، سنجه های طیف محور