میزان تاثیر مجازات های تعیین شده جهت کاهش جرایم سرقت از منظر جرم شناسی و روانشناسی (مطالعه موردی: زندان مرکزی مشهد)

جرم سرقت یکی از قدیمی ترین جرایم بشری است و پدیده ای است که امنیت مالی و زندگی دیگران را مختل میکند. سرقت، مانند سایر رفتارهای بشر در بستر اجتماع، تک عاملی نیست بلکه عوامل متعددی از جمله آموخته های فرد در خانواده، گروه همسالان و دوستان، مدرسه که تاثیر زیادی بر رفتار و شخصیت فرد دارند در ارتکاب این عمل نیز موثرند بگونه ای که رفتار و تعامل نامناسب این گروه ها میتواند در بزهکاری فرد در آینده تاثیرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر و نوع مجازات های تعیین شده جهت کاهش جرایم سرقت انجام شد. نمونه پژوهش، شامل زندانیان مرد زندان مرکزی مشهد بود که در سه ماهه پایانی سال (دی ماه تا اسفند ماه ۱۴۰۱) به دلیل جرم سرقت در زندان حضور داشتند، بازه سنی آنها بین ۱۸ تا ۲۵ سال بود و به عنوان نمونه ۲۰۰ نفر آنها انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی بود. ابزار این پژوهش، پرسشنامه عملکرد خانواده اپشتاین و همکاران (۱۹۸۳) و مقیاس بزهکاری چند بعدی نوجوانان و جوانان سهامی (۲۰۱۷) بود. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد مولفه های عملکرد خانواده که شامل حل مشکل، نقش ها، همراهی عاطفی، ارتباط، آمیزش عاطفی و کنترل رفتار بود در سطح ۹۹ درصد اطمینان ۸۷ درصد از واریانس جرایم سرقت را تبیین میکند. لازم به ذکر است به نظر میرسد یکی از روش های بازدارندگی مناسب در بزه سرقت تعیین مجازات صحیح و موثر، با شناخت از عناصر اساسی جرم و عوامل دخیل است به نحوی که مشکل ریشه ای حل گردد. باید در اعمال ضمانت اجراهای کیفری به روزتر و دقیق تر عمل کرد و دامنه اعمال قانون را به عوامل تاثیرگذار مانند خانواده گسترش داد.

کلیدواژه ها:

انواع سرقت ، عوامل موثر بر جرایم سرقت ، عملکرد خانواده ، مجازات