بررسی قانونی حقوق طرفین در خاتمه عقد وکالت

بایک تقسیم بندی، می توان گفت؛ در قانون مدنی ایران عقد وکالت از دو طریق مرتفع می شود:۱- به عزل موکل یا استعفای وکیل که اراده طرفین در تحقق آنها دخالت دارد و۲- به موت یا به جنون وکیل یا موکل که پایان یافتنناخواسته وکالت باطل میشود از جمله طرق انحلال قرارداد وکالت،فوت یا حجر هریک از طرفین منعقدکننده قرارداد است دراین تحقیق کوشش شده تا با بیان مختصر هدایت عقد وکالت از دیدگاه قانون مدنی،به بررسی اختصاری دلیل انحلال وکالت بر اثر فوت یا حجر و جنون طرفین وعزل و استفعای وکیل پرداخته،شرط بقای وکالت بعد ازفوت طرفین منعقدکننده را از منظر فقهی و حقوقی بررسی کرده و در نهایت امکان یا عدم امکان بقای قرارداد وکالت و یا تبدیل آن به ماهیت حقوقی جدید بعد از فوت را مورد تحلیل قرار داد.به طور مثال ماده ۶۷۸ ق.م یکی از طرق ارتفاع وکالت را عزل موکل میداند. از مقایسه این ماده با مادە ۱۸۶ و ۹۵۴ ق.م این نتیجه حاصل میشود، که وکالت عقد جایز است.درکتب فقهی نیز رای به جواز این عقد داده شده است. مادە ۶۸۰ ق.م مقرر میدارد، که ارادە صرف موکل مبنی بر عزل برای پایان یافتن وکالت کافی نبوده، بلکه وکیل باید از عزل خبردار شود.

کلیدواژه ها:

فوت ، وکالت ، سفاهت عزل و استفعای وکیل ، حقوق