الگوی روابط انسانی در تربیت دینی واسلامی با تاکید بر سیره ی امام حسین (ع)

با عنایت به نقش الگویی ائمه نویسندگان مقاله به شیوه ی تحلیلی به بررسی تربیت دینی در سیره ی امام حسین (علیه السلام پرداخته و به این نتایج دست یافته اند که نهضت عاشورا به عنوان یکی از برجسته ترین جلوه های سیره ی عملی امام حسین (ع) الگویی کامل در زمینه ی تربیت دینی است؛ به گونه ای که سیره ی عملی امام حسین (ع) در جریان واقعه ی کربلا الگویی کامل و جامع در روابط چهارگانه ی انسان ارتباط با خدا ارتباط با هستی ارتباط با خود و ارتباط با انسانهای دیگر ارائه میکند. عبادت آگاهانه توکل و تسلیم و رضا در مفهوم پویا و سازنده الگوهای تربیت دینی در ارتباط انسان با خالق در سیره ی امام حسین (ع) است. توجه به تفاوت های فردی انسانها در روند تربیت کل نگری مثبت عمل گرایی و احترام به حقوق دیگران از جمله مولفه هایی است که در چارچوب ارتباط انسان با دیگران قرار دارد. عزت نفس که صلابت و اقتدار در برابر دشمنان را به همراه دارد و هم چنین تواضع در برابر دوستان و بندگان خدا از جمله آثار تربیت دینی تجلی یافته در سیره ی امام (ع) است که مبین نقش تربیت دینی در ارتباط انسان با خود است. استفاده ی ابزاری از امکانات مادی و غیرمادی در دنیا در خصوص تحقق اهداف متعالی الگوی عملی سازنده ای است که در سیره ی تربیتی امام (ع) در ارتباط با دنیا به چشم میخورد.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، سیره ی امام حسین (ع) ، روابط انسانی