بررسی و مقایسه سیستم های متعارف و نامتعارف جمع آوری فاضلاب در راستای پایداری محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی: رویکردی برای جوامع شهری و روستایی

دفع غیر بهداشتی فاضلاب می تواند منجر به آلودگی منابع آب و خاک، شیوع بیماری های عفونی و آسیب به اکوسیستم ها شود و همچنین موجب افزایش هزینه های درمانی و نارضایتی اجتماعی گردد. برای مقابله با این چالش ها و حفظ بهداشت عمومی، استفاده از شبکه های کارآمد جمع آوری فاضلاب ضروری است. انتخاب سیستم مناسب برای جمع آوری فاضلاب در جوامع شهری و روستایی، از مسائل کلیدی در مدیریت پایدار منابع آب، مهندسی محیط زیست و بهداشت عمومی است. این مقاله به بررسی و مقایسه روش های متعارف (مانند سیستم های مجزا و مرکب) و نامتعارف (از جمله سیستم های مکشی، قطر کوچک، ساده شده و پمپ دار) از ابعاد محیطی زیستی، اجتماعی و اقتصادی پرداخته است. نتایج نشان می دهد که روش های متعارف، هرچند با هزینه بالای اجرایی و نگهداری همراه هستند، اما در کاهش آلودگی های محیطی و تامین بهداشت عمومی در مناطق شهری موثرترند. در مقابل، روش های نامتعارف با کاهش هزینه ها و انرژی مصرفی، گزینه ای پایدارتر برای مناطق روستایی و با تراکم جمعیتی کمتر محسوب می شوند. این تحقیق می تواند برای مدیران و تصمیم گیران حوزه آب و فاضلاب در انتخاب سیستم های بهینه و پایدار با توجه به ویژگی های جمعیتی و شرایط محلی هر منطقه، راهنمای موثری باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه جمع آوری فاضلاب ، جوامع شهری و روستایی ، سیستم متعارف و نا متعارف جمع آوری فاضلاب ، پایداری