تبیین انگیزش تحصیلی براساس نظریه امید اسنایدر و نظریه های روان شناختی

قابلیت ما برای تفکر امیدوارانه از اوایل کودکی شروع به رشد می کند. از همان لحظه ی تولد، ما کم کم می توانیم از همبستگی ها (این که چه چیزهایی به هم وابسته هستند و معمولا همراه با هم اتفاق می افتند) سر در بیاوریم و در نهایت به جایی می رسیم که درکی از علیت پیدا می کنیم؛ یعنی متوجه می شویم که A باعث رخ دادن B می شود. درک علیت، بنیان «تفکر راهبردی» است که یکی از سه عنصر نظریه ی امید اسنایدر به شمار می رود. به کمک همدیگر، تفکر عاملی و تفکر راهبردی ابزارهایی که برای تعقیب کردن اهدا ف مان نیاز داریم را برای مان تامین می کنند. اسنایدر در پژوهش خود در سال ۱۹۹۹، دریافت که کسانی که در مقیاس اندازه گیری امید نمرات بالاتری کسب کرده بودند در رسیدن به اهداف خود در عرصه های ورزشی و علمی بیشتر موفق بودند تا کسانی که نمرات شان در مقیاس امید پایین بود. اسنایدر چنین نتیجه گرفت که این موضوع باعث می شود این افراد اعتماد به نفس و به زیستی بالاتری نیز داشته باشند.

کلیدواژه ها:

نظریه ، اهمال کاری ، تحصیلی