تاثیر تلفیق هنر و مبحث زیبایی شناختی با برنامه درسی دانش آموزان بر یادگیری معنادار

دیویی هنر را بخش منفکی از برنامه درسی نمی دانست، بلکه آن را یکی از ابعاد اصلی در امور مدرسه می دانست، بنابراین از منظر دیویی کل نظام تعلیم و تربیت، امری هنری و زیبایی شناختی مبی باشد. طبق پژوهش های متعدد تلفیق هنر و مبحث زیبایی شناختی با برنامه درسی دانش آموزان موجب یادگیری معنادار و پایدار می گردد. چنانکه رابگین (۲۰۱۲)، جویس (۲۰۰۸) و فلوری (۲۰۰۸) در قالب مطالعات دامنه داری دریافتند که همبستگی بالایی بین تلفیق هنر با برنامه درسی شده و کترال (۲۰۱۰) نیز تلفیق هنر و برنامه درسی را موجب ارتقای انگیزش تحصیلی دانش آموزان می داند (عزیزی، ۱۳۹۵). به نظر می رسد استفاده از روش تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی موجب ارتقای یادگیری و بهبود بسیاری از متغیرهای مربوط به حوزه ی تعلیم و تربیت در بعد فردی و اجتماعی می گردد. روش تدریس معلم علاوه بر اینکه بر پیشرفت درسی تاثیر می گذارد می توان از آن طریق بسیاری از اختلالات یادگیری و مشکلات رفتاری را تغییر داد.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناختی ، نارسانویسی ، نارساخوانی