عوامل موثر بر موفقیت یادگیری خودگردان دانش آموزان

پژوهشگران دریافته اند که دانش آموزان دارای پیشرفت بالا، غالبا یادگیرندگان خودگردان هستند. برای مثال، دانش آموزان دارای پیشرفت بالا، در مقایسه با دانش آموزانی که کمتر پیشرفت می کنند، هدف یادگیری شان را به طور اختصاصی تری تنظیم می کنند، از راهبردهای بیشتری برای یادگیری استفاده می کنند، یادگیری شان را بیشتر خودشان وارسی و به صورت منظم تری پیشرفت شان را به سمت هدف ارزیابی می کنند. در ادامه این مقاله آمده است: «به اعتقاد زیمرمن، یکی از نظریه پردازان نظریه شناختی اجتماعی، راهبردهای یادگیری خودگردان در یادگیری دارای زیرمجموعه هایی است که می توان آن ها را شامل این زمینه ها دانست: خودگردانی رفتاری، خودگردانی انگیزشی، خودگردانی شناختی و خودگردانی فراشناختی. خودگردانی رفتاری به استفاده بهینه از منابع گوناگون که یادگیری را بیشتر می سازد گفته می شود. این منابع شامل زمان، مکان، چگونگی کمک گرفتن از منابع در دسترس از جمله معلم، والدین، دوستان، مواد آموزشی و کمک آموزشی هستند. خودگردانی انگیزشی به کاربرد فعال راهبردهای انگیزشی که یادگیری را افزایش می دهند اطلاق می شود. چنین فراگیرندگانی در تمام مراحل یادگیری خود را افرادی لایق، کارامد و مستقل می بینند.

کلیدواژه ها:

تکلیف گریزی ، اهمال کاری تحصیلی ، دانش آموزان