توسعه سواد عاطفی و اجتماعی درآموزش و پرورش

سواد عاطفی و اجتماعی به عنوان یکی از ارکان اساسی برای تربیت فردی و اجتماعی دانش آموزان، اهمیت زیادی در فرآیند آموزش و پرورش دارد. این مفهوم شامل مهارت هایی همچون خودآگاهی، همدلی، مدیریت هیجانات و مهارت های ارتباطی است که به دانش آموزان کمک می کند تا در تعاملات اجتماعی موفق تر عمل کرده و به طور موثر با چالش های زندگی روزمره روبه رو شوند. در این تحقیق به بررسی اهمیت و ضرورت گنجاندن سواد عاطفی و اجتماعی در برنامه های آموزشی مدارس پرداخته شده و نقش آن در بهبود کیفیت یادگیری و توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که تقویت این مهارت ها باعث کاهش تنش ها، ارتقای روابط اجتماعی و بهبود عملکرد تحصیلی می شود. همچنین، معلمان به عنوان تسهیل کنندگان فرآیند آموزش باید از دانش و مهارت های لازم برای آموزش این مفاهیم برخوردار باشند تا بتوانند فضایی حمایتی و رشددهنده برای دانش آموزان ایجاد کنند. در نهایت، این تحقیق بر ضرورت بازآفرینی نظام آموزشی با تمرکز بر سواد عاطفی و اجتماعی تاکید دارد که می تواند به ساخت جامعه ای همدل، مسئول و پایدار کمک کند.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، سواد اجتماعی ، مهارت های ارتباطی ، خود آگاهی ، کیفیت یادگیری