بهینه سازی سیاست های یارانه ای دولت با هدف توسعه خودروهای الکتریکی: مطالعه موردی صنعت خودرو در ایران

خودروهای الکتریکی به عنوان پاسخی به حل معضل آلودگی های ناشی از بخش حمل ونقل، کاهش وابستگی بخش حمل ونقل به انرژی هایتجدیدناپذیر و امکان دستیابی به مزیت رقابتی در صنعت خودرو معرفی شدهاند. بالا بودن هزینه خرید، محدودیت های عملکردی و عدمتوسعه جایگاه های شارژ از عوامل اصلی عدم توسعه مورد انتظار این صنعت به شمار میروند. علاوه بر اهمیت نقش دولت، خودروسازان وسیاستگذاران بخش انرژی در توسعه این صنعت، نقش مشتری در پذیرش این خودروها بسیار حیاتی است. با توجه به پایین تر بودنهزینه های عملیاتی خودروهای الکتریکی نسبت به بنزینی، تشویق مشتریان به خرید براساس مقایسه هزینه کل دوره مالکیت خودروهامیتواند در راستای افزایش پذیرش مشتری و توسعه این صنعت کمک کننده باشد. مقاله حاضر از نقطه نظر ذینفعان مختلف و با توجه بهوضعیت کشور ایران به بررسی مساله توسعه بازار خودروی الکتریکی می پردازد. در این مقاله، یک مساله برنامه ریزی دوسطحی برای مدلسازیبازی استکلبرگ میان دولت و تولیدکننده خودرو توسعه یافته است. دولت به منظور دستیابی به سهم بازار معینی از خودروی الکتریکی وبا هدف کمینه سازی بودجه مورد نیاز اقدام به تخصیص یارانه خرید خودروی الکتریکی و یارانه استفاده از خدمات شارژ عمومی مینماید.تولیدکننده خودرو با هدف بیشینه سازی سود خود قیمت بهینه فروش خودروهای بنزینی و الکتریکی را تعیین میکند. در نهایت، مشتریبراساس مقایسه هزینه کل دوره مالکیت دو نوع خودرو اقدام به خرید می نماید. نتایج حاصل از حل مدل نشان میدهد که نحوه افزایشقیمت بنزین در کشور ایران به میزان قابل توجهی بر بودجه مورد نیاز دولت برای حمایت از توسعه حمل ونقل الکتریکی اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

خودروی الکتریکی ، هزینه کل دوره مالکیت ، یارانه ، قیمت گذاری ، بازی استکلبرگ ، برنامه ریزی دوسطحی