تحلیل عوامل موثر بر شدت تصادفات رانندگان وسیله نقلیه در گذرگاه های همسطح جاده و ریل ایران با استفاده از دو مدل آماری لاجیت چندگانه و لاجیت مخلوط

این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر شدت تصادفات رانندگان وسیله نقلیه جاده ای در گذرگاه های همسطح جاده و ریل ایران پرداخته و راهکارهایی برای کاهش شدت تصادفات رانندگان وسیله نقلیه جاده ای ارائه میدهد. داده های مربوط به تصادفات از سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ در ایران جمع آوری و تحلیل شده اند. در این مطالعه ، دو مدل آماری لاجیت چندگانه و لاجیت مخلوط برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و R به کار گرفته شده است . نتایج نشان داد که مدل لاجیت مخلوط به دلیل توانایی در در نظر گرفتن ناهمگنی ها در داده ها و ارائه پیش بینی های دقیق تر، ابزار تحلیلی بهتری است . عوامل کلیدی شناسایی شده شامل روشنایی گذرگاه، وضعیت دید راننده و بیشینه سرعت مجاز قطار هستند. روشنایی ناکافی در گذرگاه های هم سطح جاده و ریل به طور قابل توجهی شانس وقوع تصادفات شدید را افزایش می دهد. شرایط دید محدود راننده نیز باعث تاخیر در تشخیص و واکنش به قطار شده و احتمال وقوع تصادفات با شدت بالا را افزایش میدهد. علاوه بر این، افزایش بیشینه سرعت مجاز قطار منجر به کاهش زمان واکنش رانندگان و افزایش انرژی برخورد می شود که به شدت آسیب ها می افزاید . براساس یافته های این مطالعه، راهکارهایی شامل بهبود روشناییو طراحی گذرگاه ها، نصب علائم هشداردهنده و کاهش سرعت قطارها برای کاهش شدت تصادفات رانندگان وسیله نقلیه جادهای توصیه می شود. این اقدامات می توانند به بهبود ایمنی و کاهش تلفات ناشی از تصادفات در گذرگاه های همسطح جاده و ریل کمک کنند.

کلیدواژه ها:

گذرگاه های همسطح جاده و ریل ، شدت تصادفات ، مدل های رگرسیون لاجیت ، مدل لاجیت چندگانه ، مدل لاجیت مخلوط ، تصادفات ریلی