اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری اجتماعی کودکان کار شهر شیراز

نوجوانی یکی از بحرانی ترین دوره های زندگی محسوب می شود و هر جامعه ای با داشتن سرمایه های عظیمی از نوجوانان، نیازمند برنامه ریزی های دقیق در زمینه رشد و سلامت این گروه سنی است.یکی از آسیب های جدی که در جوامع در حال توسعه نوجوانان را تهدید می کند، گسترش روزافزون کودکان و نوجوانان خیابانی و کار در خیابان است که به دلایل گوناگون بخشی یا همه اوقات خود را در خیابانها سپری می کنند و عمدتا از طریق تکدی گری ،بزهکاری، شغل های کاذب فصلی و... امرار معاش می کنند. این کودکان و نوجوانان بیشترین آسیب پذیری را در برابر همه نوع سوء استفاده های عاطفی و جنسی دارند. کودکانی که شان و حرمت آنها نادیده گرفته شده و محروم از دنیای شیرین کودکی ناگزیر از مواجهه با چهره خشن فقر، جهل ،گرسنگی، تعدی و تجاوز هستند. این پدیده در حقیقت یکی از مشکلات آسیب زای اجتماعی است که از دیرباز در سراسر جهان وجود داشته و در سال های اخیر به دلایل گوناگون افزایش یافته است. حضور این کودکان در خیابان پیامدهایی را دارد، این کودکان بستر مناسبی برای تولید جرم و بزهکاری هستند که نهایتا منجر به تهدید امنیت اجتماعی می گردد.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، نگرش به آسیب های اجتماعی ، مهارتهای زندگی ، نوجوانان کار