تاثیر مدیریت منابع انسانی پایدار با نقش میانجی سرمایه اجتماعی بر تعهد و وفاداریکارکنان

هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی پایدار با نقش میانجی سرمایه اجتماعی بر تعهد و وفاداری کارکنان است. روش تحقیق طبق هدف کاربردی و از جهت ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان شهرداری تهران بود. حجم نمونه به استناد رویکرد علمی کوهن به تعداد ۹۱ نفر تعیین و به شیوه تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد اوسرانک و زینک (۲۰۱۴)، میل و اشفرود (۱۹۹۲)، بوک و همکاران (۲۰۱۹) و چاچون- رودگروز و همکاران (۲۰۲۲)، به تعداد ۱۷ سوال بود. روایی صوری پرسشنامه با نظر صاحبنظران و اساتید حوزه منابع انسانی و پایایی آن ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای همه شرایط با مقدار بیش از ۰/۷ تایید شد. در این تحقیق طبق ادبیات و مدل مفهومی ۵ فرضیه تدوین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با رویکرد حداقل مربعات جزیی با کمک نرم افزار PLS ضمن تایید مطلوبیت برازش مدل، نشان داد که مدیریت منابع انسانی پایدار بر سرمایه اجتماعی تاثیر معناداری دارد، سرمایه اجتماعی بر تعهد کارکنان تاثیر معناداری دارد، سرمایه اجتماعی بر وفاداری کارکنان تاثیر معناداری دارد و مدیریت منابع انسانی پایدار با نقش میانجی سرمایه اجتماعی بر تعهد کارکنان تاثیر معناداری دارد. همچنین مدیریت منابع انسانی پایدار با نقش میانجی سرمایه اجتماعی بر وفاداریکارکنان تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی پایدار ، سرمایه اجتماعی ، تعهد ، وفاداری